วิธีขอโทษด้วยหัวใจของเรา: สานความตระหนักรับทราบและเปลี่ยนพฤติกรรมเป็นการพูดขอโทษ

หมายเหตุ: สำรวจ มนุษยชาติและหน่วยที่เป็นอยู่ และ หน่วยการสอน เพื่อสำรวจแนวคิดที่สำคัญเพิ่มเติม เช่น การฟัง ความเข้าใจ ความตระหนัก ความเห็นอกเห็นใจ การตัดสิน อคติ การมีสติ วิธีขอโทษ และอื่นๆ สร้างกล้ามเนื้อความเห็นอกเห็นใจและความเห็นอกเห็นใจของคุณด้วย บทเรียนการเรียนรู้ตลอดชีวิตนี้.

 

เพื่อการเรียนรู้ที่ยืนยาวไปตลอดชีวิต ให้ทำซ้ำแผนการสอนการขอโทษ ในการขอโทษบ่อยๆ กับเวลาที่จะไตร่ตรองและทำซ้ำบ่อยๆ กับใหม่ การเรียนรู้เส้นทาง. การขอโทษด้วยหัวใจเป็นการฝึกฝนและบทเรียนตลอดชีวิตสำหรับพวกเราทุกคน

 

นอกจากนี้คุณยังอาจพบว่า แผนการสอนเรื่องการหายใจลึก ๆ จะเป็นประโยชน์ในการเตรียมบทเรียนนี้เกี่ยวกับการเรียนรู้ที่จะกล่าวขอโทษเป็นการขอโทษที่มีความหมายอย่างแท้จริง

 

 

 

1) ถามคุณSELคำถาม FA เกี่ยวกับวิธีที่คุณใช้ APOLOGIZE

 

“ ทำไมฉันต้องขอโทษ”

 

ลองนึกถึงช่วงเวลาที่คุณทำผิดพลาดและคุณรู้ว่าคุณทำผิดพลาด คุณรู้สึกว่ามัน คุณรู้ว่าคุณทำอะไรผิดคุณรู้สึกชัดเจนว่าคุณต้องขอโทษแล้วคุณก็ทำ ทำไมคุณทำมัน? ตอนนี้ทำสามคอลัมน์บนกระดาษ จดบันทึกสองสามข้อในคอลัมน์“ ซ้าย” เกี่ยวกับสาเหตุที่คุณรู้สึกว่าคุณขอโทษ อะไรคือคำพูดความรู้สึกและความคิดที่อยู่ในใจของคุณเมื่อคุณคิดถึงคำขอโทษนี้?

 

ยอดเยี่ยม. ทีนี้ลองคิดดูอีกสักครู่ ลองนึกถึงช่วงเวลาที่คุณขอโทษและไม่ได้ต้องการจริงๆ โดยที่คุณไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ที่ที่คุณไม่ได้รู้สึกเหมือนคุณจริงๆ จำเป็น ขออภัย. คำขอโทษของคุณรู้สึกว่าถูกบังคับด้วยเหตุผลบางอย่าง คำขอโทษของคุณรู้สึกว่าไม่จำเป็นเพราะอย่างน้อยคุณรู้สึกว่าความตั้งใจของคุณถูกต้อง ตอนนี้ให้เขียนหมายเหตุสองสามข้อในคอลัมน์ "ซ้าย" อีกครั้งว่าทำไมคุณถึงรู้สึกว่าคุณขอโทษในครั้งนี้ อะไรทำให้คุณแบ่งปัน "ฉันขอโทษ" 

 

แล้วเวลาที่คุณไม่เคยขอโทษ แต่คุณรู้สึกว่าคุณทำได้ล่ะ?

 

 

 

2) สะท้อนให้เห็นถึงวิธีการที่คนอื่นใช้กับคุณ

 

คราวนี้ลองนึกถึงช่วงเวลาที่ผ่านมาที่มีคนขอโทษคุณและรู้สึกดีมากที่ได้ยิน ในคอลัมน์ที่สอง ให้เขียนข้อความสองสามข้อเกี่ยวกับสิ่งที่คุณรู้สึกว่าทำให้คนๆ นี้ขอโทษ ทำไมคุณรู้สึกว่าคนนี้พูดขอโทษกับคุณ? เหตุใดคำขอโทษนั้นจึงสะท้อนถึงคุณ? คำพูด ความรู้สึก และความคิดที่เข้ามาในหัวเมื่อคุณนึกถึงคำขอโทษนี้คืออะไร?

 

ทีนี้ลองนึกถึงเวลาที่มีคนขอโทษคุณและมันรู้สึกไม่ถูกต้องจริงๆ โดยที่คุณไม่รู้สึกว่าคน ๆ นั้นหมายถึง ในกรณีที่คำขอโทษของบุคคลนั้นถูกบังคับด้วยเหตุผลบางประการ ตอนนี้เขียนบันทึกสองสามข้อในคอลัมน์สองอีกครั้งเกี่ยวกับสาเหตุที่คุณรู้สึกว่าคำขอโทษของบุคคลนี้ไม่มีความหมาย อะไรทำให้คำว่า "ขอโทษ" ของคน ๆ นี้รู้สึกไม่ค่อยมีประสิทธิภาพหรือน้อยลงจากใจจริง?

 

แล้วเวลาที่มีคนมาขอโทษคุณแต่ไม่เคยทำจริง ๆ ล่ะ?

 

 

 

3) สำรวจการปรับใช้ด้วยหัวใจมากขึ้น DEEPLY

 

“ฉันสังเกตเห็นอะไรเกี่ยวกับคำขอโทษที่แตกต่างกันเหล่านี้? อะไรที่ทำให้คำขอโทษรู้สึกมีความหมาย? อะไรที่ดูเหมือนจะทำให้คำขอโทษรู้สึกน้อยลงจากใจและถูกบังคับมากขึ้น? อะไรที่ดูเหมือนจะนำไปสู่การขอโทษที่ไม่เคยเกิดขึ้น”

 

การเรียนรู้ที่จะขอโทษด้วยใจจริงเป็นสิ่งสำคัญในเส้นทางการเรียนรู้ตลอดชีวิต หมายเหตุ: นี่เป็นเรื่องท้าทายอย่างไม่น่าเชื่อที่จะทำได้ดีและสม่ำเสมอสำหรับผู้ที่เขียนคู่มือการเรียนรู้นี้ด้วย คู่มือการเรียนรู้นี้มีไว้สำหรับพวกเราทุกคนไม่ใช่แค่“ คุณ” เราอยู่ในเส้นทางแห่งการเรียนรู้ด้วยกัน

 

เลือก เรื่องราวเน้นไปที่การขอโทษด้วยใจจริง. ในขณะที่คุณดูวิดีโอและในขณะที่คุณอ่านคำบรรยายที่เป็นลายลักษณ์อักษรให้ไตร่ตรองถึงสิ่งที่คุณรู้สึกเกี่ยวกับคำขอโทษที่กล่าวถึงในเรื่องราวนั้น เขียนบันทึกในคอลัมน์ที่สามทันทีและสังเกตสิ่งที่คุณรู้สึกโดดเด่นเกี่ยวกับคำขอโทษที่กล่าวถึงในแต่ละเรื่องที่คุณเลือก

 

สิ่งนี้จุดประกายความคิดเกี่ยวกับวิธีการขอโทษที่มีความหมายมากขึ้นในอนาคตหรือไม่? สิ่งนี้นำมาซึ่งความตระหนักรู้ใหม่ ๆ ที่คุณมีเกี่ยวกับการขอโทษด้วยใจจริงหรือไม่?

 

ในขณะที่คุณมีส่วนร่วมกับเรื่องราวเหล่านี้ (หรือเรื่องราวใด ๆ ในหน้าเรื่องราว!) ให้ไตร่ตรองว่าการฟังและความเข้าใจอาจมีบทบาทในชีวิตของคน ๆ นี้และเรียนรู้ที่จะขอโทษด้วยใจจริง การฟังอย่างลึกซึ้งจะมีประโยชน์ต่อชีวิตของ _____ อย่างไร? แนวทางในการฟังของเราส่งผลกระทบต่อไฟล์selเวส? ส่งผลกระทบต่อผู้อื่นอย่างไร? ____ ต้องแบ่งปันอะไรเกี่ยวกับผลกระทบของการฟังเพื่อทำความเข้าใจ คนนี้มีอะไรจะเล่าเกี่ยวกับการขอโทษด้วยใจจริงของเรา?

 

 

 

4) การรับรู้การรับรู้การปรับตัว: สะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบที่สำคัญในขณะที่เราปรับใช้ให้ดีขึ้น

 

ไตร่ตรองสามคำนี้ การรับรู้. การรับทราบ. การปรับตัว 

 

คำเหล่านี้พอดีกับที่คุณคิดว่าคุณขอโทษอย่างไร? มีคำใดที่สะท้อนใจเมื่อคุณนึกถึงเวลา (จากบันทึกของคุณวันนี้) ที่คุณพบว่าคำขอโทษมีความหมายหรือไม่? มีคำใดที่สะท้อนความรู้สึกว่า“ ขาดหายไป” เมื่อคำขอโทษไม่เหมาะสมกับคุณหรือกับคนอื่น?

 

บางครั้ง ความตั้งใจของเราก็อยู่ที่นั่น แต่ไม่ได้แสดงไว้ในความคิด คำพูด และการกระทำของเรา นั่นอาจเป็นสิ่งที่ใครบางคนกำลังพยายามแบ่งปันกับเรา เราอาจรู้สึกว่า "แต่ความตั้งใจของฉันไม่ใช่อย่างนั้น!" บางทีนั่นคือประเด็นทั้งหมด? บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลที่เราต้องขอโทษ? เพราะถึงแม้เราจะตั้งใจไว้อย่างหนึ่ง (ถ้าเราตั้งใจอย่างนั้นจริง ๆ ซึ่งเป็นการสนทนาที่ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง) มีอย่างอื่นเกิดขึ้น ที่สามารถสร้างความเจ็บปวด และเราสามารถรับผิดชอบต่อความเจ็บปวดนั้นได้ แม้จะไม่ได้ตั้งใจให้เกิดมันขึ้นมาก็ตาม 

 

ไตร่ตรองว่าการตระหนักถึงการกระทำและคำพูดของเราสามารถทำอะไรได้บ้างในความสัมพันธ์ของเรา ลองนึกถึงสิ่งที่ยอมรับว่าก้าวพลาดของเราสามารถทำอะไรให้เราได้บ้างselves และสำหรับคนอื่น ๆ สำรวจว่าการปรับตัวและเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของเราสามารถทำอะไรให้เราได้บ้างselves และคนอื่น ๆ ในขณะที่เราขอโทษและในขณะที่เรารักษาด้วยกัน

 

ไตร่ตรองว่าการขอโทษผู้อื่นสามารถทำอะไรได้บ้างเพื่อการรักษาและความเป็นอยู่ที่ดีของเราโดยส่วนรวม

 

การเรียนรู้ที่จะขอโทษด้วยหัวใจเป็นงานหนัก ขอให้เส้นทางการเรียนรู้ดำเนินต่อไปและเติบโตไปตลอดชีวิต

 

 

 

 

 

วารสารเกี่ยวกับวิธีที่คุณปรับเปลี่ยนด้วยหัวใจ

 

ในขณะที่คุณมีส่วนร่วมในแต่ละวันให้ไตร่ตรองว่าคุณสังเกตเห็นสิ่งใดself และคนอื่น ๆ ขอโทษ

 

ในขณะที่คุณขอโทษด้วยใจจริงจดบันทึกเกี่ยวกับความคืบหน้าของคุณ ไม่จำเป็นต้องเกี่ยวกับความสมบูรณ์แบบ บันทึกเกี่ยวกับมันทั้งหมด เมื่อคุณพยายามที่จะขอโทษทั้งหมด เมื่อคุณสังเกตเห็นไฟล์self บังคับของคุณself เพื่อขอโทษหรือไม่ได้มีความหมายอย่างเต็มที่ เมื่อคุณสังเกตเห็นคนอื่นแบ่งปันคำขอโทษที่ไม่เหมาะกับคุณ เขียนเกี่ยวกับมันทั้งหมด ทั้งหมดนี้สามารถช่วยให้เราเติบโตได้

 

การเรียนรู้ที่จะขอโทษเป็นการฝึกฝนตลอดชีวิตและเส้นทางแห่งการเรียนรู้ตลอดชีวิต ไม่ใช่สิ่งที่เราทำหรือไม่ทำทุกครั้ง 

 

ในขณะที่คุณบันทึกคำขอโทษของคุณให้ถามคำถามอื่น ๆ เกี่ยวกับทั้งหมดนี้ ดูว่าผู้อื่นมีส่วนร่วมในการขอโทษได้ดีขึ้นอย่างไร เราสามารถเรียนรู้จากกันและกัน! 

 

หากเราทุกคนขอโทษด้วยใจจริงเป็นการสนทนาในชีวิตประจำวันของเรามันจะกลายเป็นการฝึกฝนเมื่อเวลาผ่านไปซึ่งคงอยู่ชั่วชีวิต รักการเรียนรู้เพื่อชีวิตคือเป้าหมายใช่ไหม?